" က်ေနာ္ႏွင့္ Sin-glish အေၾကာင္းတစ္ေစ့တစ္ေစာင္း "

အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြ ေၿပာေတာ့ " English " ။ စင္ကာပူလူမ်ိဳးေတြ ေၿပာၿပန္ေတာ့ " Sin-glish " တဲ့။ ကိုယ္ေတြ ၿမန္မာလူမ်ိဳး ၾကၿပန္ေတာ့လည္း " ၿမန္-glish " ေပါ့။ အိမ္ကမိဘေတြကေလ သူတို႕သားကို အဂၤလိပ္ကားထဲက အာေမာ(လူၿဖဴ) ေတြလို ထင္ေနၾကတာ ခက္တယ္။
" အဂၤလိပ္စကားေတြ ကၽြမ္းေနၿပီေပါ့ " တဲ့။ ေမးေနတာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူး။ တစ္ခါတည္း အခိုင္အမာ စြပ္စြဲလိုက္တာမ်ိဳး။ တစ္ကယ္ဆို ဒီကသားေလးက အဂၤလိပ္စကားေၿပာဆို ေၿပာင္းၿပန္နဲ႕ အတိုေကာက္ ေတြပဲတတ္ေတာ့တာ။ တစ္ခါတစ္ေလ အမွန္ေၿပာမိရင္ေတာင္ ရွက္မိသလိုလို ခံစားရတယ္။
U know what I mean?

ေရာက္စက အထာမသိပဲ " Yes,Sir.I would like to explain regarding about the....." ေၿပာမိလို႕ Supervisor ကစိတ္မရွည္တဲ့ အၾကည့္နဲ႕။ ခုဆိုေလ ခ်က္တင္ဆိုလည္း အဂၤလိပ္လို တစ္လံုးမွေတာင္ မေၿပာၾကေတာ့ဘူး။ " ဘိုင္ဘိုင္ "၊ " ဂြတ္ႏိုက္ "၊ " အိုေက " အဲလိုဘိုလိုေလး တန္းေရးလိုက္ၾကတာ။ မွတ္မိေသးတယ္။ စလံုးမလာခင္ လွည္းတန္းမွာ စပီကင္သင္တန္းေတြ ဟိုေၿပာင္းတက္၊ ဒီေၿပာင္းတက္နဲ႕။ ပိုက္ဆံေတြဆိုတာ အလကားရတိုင္း ၿဖဳန္းေနခဲ့တာ။ သင္တန္းမွာ ရည္းစားေတာင္ ထားလိုက္ေသးတယ္။ ပိုက္ဆံကုန္တာက လွည္းတန္းတစ္၀ိုက္ ရွိရွိသမွ်ဆိုင္ေတြ လိုက္စားလို႕ေလ။ ရွင္းရတာလည္း ႏွစ္ေယာက္စာမလား။ ပိုကုန္တာေပါ့။ မွတ္မိေသးပါတယ္။ နင္စားတာ နင္ရွင္း၊ ငါစားတာငါရွင္းမယ္ ေၿပာလိုက္မိလို႕ ရည္းစားနဲ႕ၿပတ္ခဲ့ေသးတယ္။ ကိုယ့္မိဘဆီက လက္ၿဖန္႕ေတာင္းၿပီး ပိုးေၾကးပန္းေၾကးေတြက ၀ဋ္လိုက္မွာေတာင္ ေၾကာက္မိတယ္။ ေအာ္ ငါ့ႏွယ္ဘုန္းၾကီးတရား ေဟာသလိုၿဖစ္ကုန္ပါၿပီ။ ဋီီီကာခ်ဲ႕တာ ေၿပာပါတယ္။

လိုရင္းၿပန္ေကာက္ရရင္ စလံုးလာဖို႕ ေလယာဥ္ပ်ံၾကီးစီးေတာ့ အဂၤလိပ္စကားေတြ စီေနလိုက္ရတာ။ ငါ အင္မီဂေရးရွင္း မွာဘာေတြကို ဘယ္လိုေၿပာမယ္။ သူတို႕ကဒီလိုေမးလာရင္ ငါကဒီလိုေလး ၿပန္ေၿဖလိုက္မယ္။ တစ္ေယာက္တည္း ေမးခြန္းနဲ႕အေၿဖတြဲထားလိုက္တယ္။ တစ္ကယ္လည္းေရာက္ေရာ ဘာမွသိပ္မေမးပါဘူး။ ကိုယ္ကလည္း ကိုယ္စီလာသမွ် ခရားေရလြတ္ ေၿပာပစ္လိုက္တာ။ " Yes, I come for a visit. My friend is now waiting outside for me. They r working here........." က်က္လာတာ ေတာင္မဆံုးလိုက္ပါဘူး။ သူကလည္းကိုယ္ေၿပာတာ ေသခ်ာေတာင္နားလည္ လားမသိပါဘူး။ သူ႕ဘာသာ တံုးထုစရာထုၿပီး " OK! U can go now. " ဒါပါပဲ။ သိပ္ရင္မခုန္ လိုက္ရပါဘူး။ မွန္းခ်က္နဲ႕ ႏွမ္းထြက္မကိုက္ ဆိုတာဒါမ်ိဳးေနမွာ။ ကိုယ့္ေလာက္အပူအပင္ မထားတဲ့အတူလာ ေဘာ္ဒါကေတာ့ ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့နဲ႕ပါပဲ။ သူ႕က်ေမးလိုက္တာ စံုေနတာပဲ။ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ကို သူ႕ခမ်ာ မၿပီးႏိုင္ဘူး။ လာတုန္းကတည္းက သူ႕ကိုတိုက္တြန္းေသးတယ္။ စာက်က္ထားဖို႕ကို သူကနားမေထာင္ဘူး။ ဒါနဲ႕ပဲတစ္လအတြင္း အလုပ္အသဲအသန္ ရွာၾကတယ္ဆိုၾကပါစို႕။
As U know!

ေရာက္လွ်င္ေရာက္ၿခင္း စသိတာက Walk-in- interview တဲ့။ ၿမန္မာၿပည္မွာတုန္းက မသိခဲ့ဘူး။ ဒီလိုအင္တာဗ်ဴး အေၾကာင္းကို။ က်ေနာ့္ရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေၿပာၿပရအုန္းမယ္။ အဂၤလိပ္စာေၾကာင္းေတြကို စာရြက္မွာမ်ိဳးစံုေနေအာင္ အရင္ခ်ေရးထားလိုက္တယ္။ ၿပီးရင္သတင္းစာမွာပါတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ကို ေခၚတယ္။ ဟိုဖက္ကကိုင္လိုက္တာနဲ႕ " Good Morning,Sir. I would like to inquiry for the position of ..............I want to come for walk- in- interview......" စသၿဖင့္ ကိုယ္ေရးထားတဲ့ အထဲက ပလြတ္ပလြတ္ နဲ႕ ရြတ္ၿပလိုက္တယ္။ သူေမးတာေတာင္ သိပ္မေစာင့္ႏိုင္ဘူး။ နားလည္းသိပ္မလည္ဘူးေလ။ အဲဒီကတည္းက ရင္းႏွီးသြားေစတဲ့ စကားလံုးက " R u Singaporean or PR.? " . အဲဒါေတာ့ ေကာင္းေကာင္းအဓိပၸာယ္ သိတယ္။ ဒီလိုေမးခြန္းမ်ိဳးပါရင္ ငါအလုပ္ေလွ်ာက္လို႕ မရဘူးဆိုတာပဲ။ အင္တာဗ်ဴးသြားလို႕ လမ္းမသိရင္ " MRT where " အဲလိုေမးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက သင္ထားေပးတာနဲ႕ ဟန္က်လိုက္တာ။ အဲဒီတစ္လံုးက ေတာ္ေတာ္အသံုး၀င္တယ္။ ဗိုက္ဆာရင္ ဘာမွာစားလို႕ စားရမွန္းမသိတာ အဆိုးဆံုးပဲ။ ဓါတ္ပံုထဲက ပံုေတြကိုဘယ္ဟာကို This One နဲ႕ That One လုပ္ရမလဲ စဥ္းစားေနတာက နာရီ၀က္ၾကာတယ္။

ကံၾကမၼာအလွည့္ အေၿပာင္းေၾကာင့္ ဘေမာင္အလုပ္တစ္ခု ရခဲ့တယ္။ အလုပ္ထဲေရာက္ေတာ့ အဂၤလိပ္စကား မေပါက္မွာကို ေတာ္ေတာ္စိတ္ပူ ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရင္ကထက္ ေၿပာရဲဆိုရဲ ရွိလာခဲ့တယ္။ တစ္ခုခုဆို သူေဌးနဲ႕ " Can? " " Cannot? " အေခ်အတင္ ၿငင္းရဲလာခဲ့တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ လည္းသူဘာေၿပာေၿပာ " Yes, understand." ေၿပာပစ္တာပဲ။ ေနာင္ကိစၥေနာင္ရွင္း။ သူေဌးမ်က္ႏွာ မိုးေလ၀သကလည္း ၾကည့္ရေသးသကိုး မလား။ အၿမဲတမ္း သူ႕မ်က္ႏွာက တိမ္မဲေတြလို ညိဳေနတာပဲ။ အခ်င္းခ်င္းေတာ့ Black Colour လို႕လက္တို႕ ၾကတယ္။ ေရာက္စမွာပဲ သူေဌးကဖုန္းဆက္လိုက္ေလ ဘာေတြ၊ ဘာေတြေၿပာပစ္လိုက္တဲ့။ ဟင္!!! ဘာေတြေနာက္ထားပါဦး။ ဖုန္းဆက္လို႕ တစ္ဖက္ကကိုင္ရင္ " I would like to talk? I want to speak? Can I speak to....? " အဲတစ္ေၾကာင္းကို အရင္စဥ္းစား ရေသးတာ။ ေနာက္မွေၿပာခ်င္တာကေတာ့ ေအးေဆးပါ။ စက္ေသနတ္လို ဆြဲလို႕ရတယ္။ စာရြက္ၾကည့္ေၿပာတာပဲ ဘယ္သူသိတာ မွတ္လို႕ေလ။ ဖရိုေနာင္ေဇးရွင္းကေတာ့ ဖုန္းထဲမွာ နားေထာင္ေကာင္းေအာင္ လွ်ာမလိပ္ပဲေၿပာတတ္တယ္။ အဲလူခ်င္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရင္ ဘာၿဖစ္တယ္မသိဘူး။ ရင္ထဲက စကားလံုးေတြက ရွက္တတ္ေနလိုက္တာမ်ား ထြက္ကိုမလာေတာ့ဘူး။ ေဒါသမ်ားထြက္လာရင္ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ပါပဲ။ ရင္ဘတ္ထဲ စာစီေနတာနဲ႕တင္ ဟိုဖက္ကလူေတာင္ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး။ အဂၤလိပ္ကားထဲလို ပဲကိုယ္က ဆဲတတ္တာဆိုေတာ့ ေဒါသကိုၿမိဳသိပ္ထား ရတာလည္း ခဏခဏပါပဲ။

ေနာက္တစ္လံုးက ေမးခြန္းတိုင္းရဲ႕ေနာက္မွာ " ? " ကိုၿမန္မာလို " လား " လို႕သာေၿပာေပး။ ဒါဆိုေမးခြန္းေမးတာ အထေၿမွာက္တယ္။ ေရွ႕စာလံုးေတြ ၾကိဳက္တာေၿပာ ေမးခြန္းမွန္းသိေအာင္ "လား" လို႕သာအဆံုးသတ္ပစ္လိုက္။ ဥပမာ စလံုးေလသံနဲ႕ဆို- U already Finished ?(လား) ဆိုလူတိုင္းေပါက္တယ္။ U know wt I mean ဆို I know wt U mean ေပါ့။ အဲဒါေပမယ့္
Wt I mean, U know? ဒါမ်ိဳးလည္း ရွိေသးတယ္ေနာ္။ အရမ္းေခတ္စားတာ ရွိေသးတယ္။
" Just "တဲ့။ ခုေလးတင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ခုခ်က္ခ်င္းပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ေစာေစာကတည္းကပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ သံုးပစ္လိုက္။ အားလံုး Understand ပဲ။ ေနာက္တစ္ခုက Already လား၊ Ready လား ခြဲေတာင္ မခြဲတတ္ေတာ့ဘူး။ " Have U send E-mail?" ဆို " Yes, already finished." or " Finished ready " or " No, haven't." ဒီအေၿဖေတြက အသံုးအ၀င္ဆံုး။

တရုတ္တိုင္းၿပည္လို ၿဖစ္ေနေတာ့လည္း အဂၤလိပ္နဲ႕ မက္ဒရင္းေရာ ညွပ္ေၿပာတာလဲ ရွိေသးတယ္။ ဥပမာ- " ပုက်ိဳက္.. He already left for lunch " " U saw me? မဲလ္.." " I already told U ေလ.." ။ သူ႕အရပ္နဲ႕ သူ႕ဇာတ္ဆိုတာ မွန္လိုက္တာ။ ကိုယ္ေတြၿမန္မာအခ်င္းခ်င္း ၾကေတာ့တစ္မ်ိဳးေလး။ အမ်ိဳးခ်စ္တာကေတာ့ "ဟယ္လို ဂြတ္ေမာနင္း " လို႕ၾကားလိုက္ကတည္းက " ၿမန္မာလားမသိဘူးေနာ္ " တဲ့။ ဘာမွမေၿပာခင္ကတည္းက သိေနၿပီ။ တစ္ခါက ေစ်း၀ယ္ေတာ့ " Any different ? " လို႕ေမးမိေတာ့ " This one is....That one is...."လို႕ဖရိုေနာင္ေဇးရွင္း
ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ၿပန္ေၿဖတယ္။ သိတယ္ေလ။ အခ်င္းခ်င္းေတြပဲ။ ၿမန္မာလား မသိဘူးေနာ္ဆိုေတာ့ " ဟယ္ မ်က္ႏွာမၾကည့္မိလိုက္ဖူး" တဲ့။ ဘာမွလည္း ဆိုင္၀ူး။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ေတာ္ေတာ္အီးေကာင္း ၾကပါတယ္။ ေဘာ္ဒါတစ္ေယာက္ တစ္ဖက္ကနဲ႕ အလုပ္ဖုန္းေၿပာေနရင္း သူ႕ဟန္းဖုန္းက
" ကိုကိုေရဖုန္းလာေနတယ္ " အသံၾကားမွ အခ်င္းခ်င္းသိၾကတယ္တဲ့။ ကိုယ္ေတြနဲ႕မ်ား ကြာခ်က္ေနာ္။ ပင္နီဆူလာမွာ ဆံပင္ညွပ္ရင္ " .....ၾကီး " ကအရမ္းကိုင္ တာၾကမ္းလို႕
( သူ႕ဆိုင္ဆံပင္ညွပ္ေအာင္ဆြဲေခၚတာပါ ) စလံုးဆိုင္ မွာညွပ္ၿဖစ္တယ္။ Short? Long? Medium? ဒီလို အၿမဲေမးတယ္။ ကိုယ္ကလည္း အင္တာေနရွင္နယ္ဘာသာနဲ႕ " Like that " ေလးဆိုၿပီး သံေယာင္ဖမ္း ေၿပာရတာပါပဲ။ ညွပ္ေနတုန္းကို အၿမဲပဲ မ်က္စိမိွတ္ထား လိုက္တယ္။ ၿပီးၿပီဆို မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္ ကိုယ္လိုခ်င္တာနဲ႕ တစ္လြဲပဲ။ အရမ္းတိုသြားလို႕ ဆံပင္ေတြၿပန္ဆက္ေပး လည္းမေၿပာရဲဘူးေလ။ ဒါေပမယ့္ " Wash? " ဆိုေခါင္းလည္း မwash ဘူး၊ faceလည္း မwash ဘူး။ ပိုက္ဆံေတြမတန္မရာ ေတာင္းမွာသိလြန္းလို႕။ အတူေနတဲ့ အိမ္ရွင္အဘြားဆို ဆံပင္သြားညွပ္ရင္
" Very very short " တဲ့။ သူအဲဒါေၿပာတတ္တယ္။

စပီကင္ကို ဘယ္လိုက်င့္လဲ ေၿပာၿပအုန္းမယ္။ လိုက္လုပ္ဖို႕ေတာ့ မတိုက္တြန္းပါဘူး။ Star hub က Customer Serviceကို အေၾကာင္းမဲ့ သက္သက္ေခၚတယ္။ Press one ကိုႏွိပ္တယ္။ ဟိုဟာေတြလိုက္ေမး၊ ဒီဟာေတြလိုက္ေမးေပါ့။ ေၿဖခ်င္မေၿဖခ်င္ သူတို႕အလုပ္မလား။ ဘယ္Customer Service ကလူမဆို ခရားေရလြတ္ ေၿပာတတ္ၾကတယ္။ ေၿပာေနၾကလည္း ပါမွာေပါ့ေလ။ တစ္ခါက ဖုန္းေလးပ်က္လို႕ " hello excuse me! " ဆိုၿပီးသြားၿပင္တာ ေၿပာခဲ့လိုက္တာမ်ား ေနာက္ဆံုး " U must switch-off around ten minutes.." ဆိုလား ဒါပဲသိလိုက္တယ္။ သူ႕ကိုသနားလိုက္တာ ဆိုတာ မေၿပာၿပတတ္ဘူး။ ေရာက္စက လူက ေၾကာက္ပါတယ္ဆို ဟိုဟိုဒီဒီသြားရင္ Survey ေကာက္တာလား၊ Insurance လား၊ တစ္ခါတစ္ခါ ဘာေၾကာ္ၿငာမွန္းေတာင္ မသိပါဘူး။ လူကိုေရွ႕က ကန္႕လန္႕ၾကီး ပိတ္လို႕။ ခုဆိုေအးေဆးပဲ။ ၿမင္တာနဲ႕ သူတို႕ေက်ာဘက္ကေန သြားလိုက္တယ္။ တစ္ခါကလည္း ဘယ္Fitness Center ဆိုလား ဖုန္းဆက္တာ။ ကိုယ္ကလည္း အီးေလ့က်င့္ခ်င္တာနဲ႕ အေတာ္ပဲေပါ့။ သူလည္း အားပံုေထာက္ပါတယ္။ ဖုန္းဆက္တာ အၾကိမ္ေပါင္းမနည္းပါဘူး။ Incoming Call ဆိုေတာ့ ကိုယ္လည္းေအးေဆးပဲေပါ့။ "Never mind" ပဲ။ သူအာေညာင္းရင္ ဖုန္းခ်သြားလိမ့္မယ္။ ခုလိုဘာညာ သာဓကာ ေၿပာႏိုင္လာတာလည္း သူတို႕ကိုေက်းဇူးတင္ရမယ္။

ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ပါ။ ေနာင္လာေနာက္သားေတြကို ကိုယ့္လိုမၿဖစ္ေအာင္ ေရးမိတာပါ။ အိုေကလား ( ok? ) ။ ေဖ့ဘြတ္ေတြမွာ အဂၤလိပ္လို ထိုင္ကရိုင္းက်က်ေလး မက့္ခ်င္ရင္သူမ်ားဟာေတြ ကိုမ်ားမ်ားဖတ္။ ၿပီးရင္ ဟိုတစ္ေယာက္ ေရးတာကို ဒီတစ္ေယာက္ေရးတာနဲ႕ဆက္ၿပီး စာလံုးဆန္းဆန္းေလးေတြ ေလွ်ာက္ထည့္ လိုက္ေပါ့။ အဂၤလိပ္ လားရင့္ ေတြလည္းေပါမွေပါ။ So Easy!! ဘတ္ေဒးWish ဆို Google မွာရိုက္ၿပီး ေကာ္ပီကူးပစ္။ ေၿသာ္ -က်ေနာ့္လိုလိုက္မ လုပ္ပါနဲ႕လို႕ ေၿပာၿပတာပါ။

" လူဆိုတာ ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္း သာလွ်င္ပဓာန က်တာပါ။ "

Understand?
Ok.That's all. Finished ready. Now I m so hungry. Just go for dinner. Bye!

ဖန္ေန၀န္း