Wednesday, December 22, 2010

" colourful Thinking "


(၂) " အခ်စ္နဲ႕ အေတြး "

အခ်စ္ဆိုတာလည္း တစ္ခါတစ္ခါ လမ္းေဘးလက္ကမ္းေၾကာ္ၿငာ ေ၀သလို ေ၀ရရင္ေကာင္းမယ္။ ဒါေပမယ့္ ယူမိတဲ့ သူကေတာ့ ၿပႆနာတက္သြား ႏိုင္တာေပါ့။ က်ဳပ္အၿဖစ္ကလည္း အခ်စ္ေရးမွာ သမင္ေမြးရင္း က်ားစားရင္းနဲ႕ပဲ " ခ်ိန္ပါ " ၿဖစ္ေနခဲ့တာ အဆန္းတၾကယ္ေတာင္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အိုင္တီ ( IT ) ေခတ္မွာ ရင္ဘတ္အေဟာင္းေတြကို Refresh လုပ္တတ္ဖို႕က အေရးအၾကီးဆံုးပဲ။ သိုးေနတဲ့ ရင္ဘတ္ၾကီးနဲ႕ အသက္ရွဴေနမွေတာ့ ေအာက္သိုးသိုး အနံ႕ပဲထြက္လာ ေတာ့မွာေပါ့။ အထီးက်န္ေနလို႕ ခင္ဗ်ားကို ၿပတိုက္ထဲ ထည့္ထားရေလာက္ေအာင္လည္း တန္ဖိုးမွမရွိတာ။ ရင္ခုန္သံက သက္ေသၿပရေလာက္ေအာင္ က်ယ္ေလာင္ မေနဘူး။ အခ်စ္ဆိုတာ ေနာက္တစ္ဘူတာမွာ ရွိမယ္လို႕ ေမွ်ာ္မွန္းရင္း က်ဳပ္အၿမဲ ခရီးဆက္ခဲ့တယ္။ အခ်စ္ဆိုတဲ့ အသဲပံု ဖုန္းနံပါတ္ဆီကို က်ဳပ္မၾကာခဏ မက္ေဆ့ပို႕တာ အၿမဲနံပါတ္မွားေနခဲ့တယ္။ Shit! ေလာကၾကီး ခင္ဗ်ားဒါေတာ့ သက္သက္ယုုတ္မာတာပဲ။

က်ဳပ္အိပ္ေနရင္ အခ်စ္ကအၿမဲ တံခါးလာ ေခါက္တတ္တယ္။ ခဏခဏ တံခါးထဖြင့္မိလို႕ က်ဳပ္အိပ္ေရးပ်က္ေပါင္း လည္းမ်ားလွၿပီ။ မဖြင့္မိၿပန္ရင္လည္း အခ်စ္က သိပ္ကိုဆူညံ ေနေတာ့တာပဲ။ ဘ၀ဆိုတာ အခ်စ္မဟုတ္ေပမယ့္ အခ်စ္ကေတာ့ ဘ၀ပါပဲ။ က်ဳပ္ကေတာ့ အခ်စ္ကို ဒူးမေထာက္ပဲ ဦးညႊတ္တတ္တဲ့ လူစားမ်ိဳးပါ။ ဒါဟာ လူသား ပီသမႈတစ္ခုပါ။ အခ်စ္ကို အပ်င္းေၿပ ခံစားတာမ်ိဳးေလာက္ က်ဳပ္ခံၿပင္းတာ မရွိဘူး။ အရက္ကိုပဲ ေရေရာလို႕ ေကာင္းတာပါ။ အခ်စ္ကိုေရမေရာခ်င္ စမ္းပါနဲ႕။ အပ်င္းေၿပ ဆိုတာ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ပဲ။ သူငယ္ခ်င္း လို႕ပဲ..လို႕ေတာ့ မလုပ္ခဲ့ပါနဲ႕။ ဒါက ၿမစ္တို႕၏ မာယာေခတ္က ေခတ္သံုး စကားေတြပါ။ အၿဖဴမဟုတ္ရင္ အမဲ သဲသဲကြဲကြဲေတာ့ လုပ္ခဲ့ပါ။ မိန္းမနဲ႕ ေယာကၤ်ားသူငယ္ခ်င္း ၿဖစ္ရတာ သိပ္ကိုစည္းမ်ားလြန္းတယ္။ သူငယ္ခ်င္းဟာ ခ်စ္သူၿဖစ္လာ ႏိုင္ေပမယ့္ ခ်စ္သူကေန သူငယ္ခ်င္းဆိုတာကေတာ့ တစ္ကယ္ကို ေအာက္သက္သက္ ႏိုင္လြန္းတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႕ေၿပာတဲ့ လူအခြင့္အေရးအသံေတြ စီေ၀ေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ေတာထဲမွာ အခ်စ္ကေတာ့ မပါေလာက္ဘူး။ လူ႕ခႏၶာကိုယ္ကိုပဲ ဘလက္ကာယ ၿပဳလို႕ရခ်င္ရမယ္။ ခင္ဗ်ား တန္ဖိုးထားတဲ့ အခ်စ္ကို မုဒိန္းက်င့္ၿပီး အပိုင္သိမ္းလို႕ ေသေတာင္မရႏိုင္ဘူး။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူက ကိုယ္မတရားတာ လုပ္မိခဲ့ရင္ ပါးရိုက္ လိုက္လို႕ရတယ္။ ေလာကၾကီး မတရားခဲ့ရင္ က်ဳပ္ကကိုယ့္ပါးကိုယ္ပဲ ၿပန္ရိုက္ဖို႕ရွိေတာ့တယ္။

ခုေခတ္ၾကီးက မိန္းကေလးေတြ ေရလာေၿမာင္းေပးတဲ့ ေခတ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တစ္ကယ္ခ်စ္တဲ့ ေယာကၤ်ား တစ္ေယာက္ေရွ႕ ဒူးေထာက္ၿပီး Propose လုပ္ဖို႕၀န္မေလး ၾကေတာ့ပါ။ မဟုတ္ရင္ ဦးရာလူဆိုတဲ့ ဖူးစာသူနဲ႕ အေၾကာင္းပါသြားခဲ့ရင္ လြမ္းရခ်ည္ရဲ႕ မလားေလ။ အခ်စ္ဆိုတာ ၾကိဳတင္မဲတို႕၊ ေနာက္က်ဂိုးတို႕နဲ႕ အႏိုင္ပိုင္းလို႕ မွမရတာ။ တစ္ခ်ိဳ႕က် အခ်စ္ရွိပါတယ္ဆို ပင္နတီရသလို ေနာက္တိုးအခ်စ္မ်ိဳးနဲ႕ ၾကံဳတတ္ၾကၿပန္တယ္။ ဘယ္ မိန္းကေလးကမွ " ေအာ္ေဆြး " ( ေအာ္ရယ္ဂ်င္နယ္အတိုင္း ေဆြးသြားၿခင္း or အပ်ိဳၾကီး ) မၿဖစ္ခ်င္ၾကပါဘူး။ အခ်စ္လား သူဖ်ားေနတယ္ဆိုတာ စာထဲပဲေကာင္းတာပါ။ ဒီေခတ္မွာ ထက္ၿမက္တဲ့သူေတြက သူတို႕ အိမ္ေထာင္ဖက္ကို ခပ္တံုးတံုးမၿဖစ္ ေစခ်င္ၾကဘူး။ ရင္ခုန္သံဦးက်ိဳးဖူးတဲ့ သူမ်ားၾကၿပန္ေတာ့ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ အခ်စ္နဲ႕ပဲ အသက္ဆက္ၾကၿပန္တယ္။ သိပ္ခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့သူဆိုတာ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္အရြယ္ေရာက္ေရာက္ ေမ့လို႕မရၾကပါဘူး။ ဒါကို အခ်စ္ဦး လို႕ေခၚမလားပဲ။

တစ္ခါတုန္းက အခ်စ္နဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ကစားပြဲေလး ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ေကာင္ေလးနဲ႕ေကာင္မေလးဟာ အတူတူ ကစားေဖာ္ ကစားဖက္ ေတြၿဖစ္ၾကတယ္။ ေကာင္မေလးမွာ ခ်စ္သူရွိတယ္။ ေကာင္ေလးမွာေတာ့ သူစုေဆာင္းထားတဲ့ စက်င္ေက်ာက္ေတြ ရွိတယ္။ တစ္ေန႕ေတာ့ ေကာင္ေလးက သူ႕မွာရွိတဲ့စက်င္ေက်ာက္ေတြနဲ႕ ေကာင္မေလးရဲ႕ ခ်စ္သူကိုလဲလွယ္ေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ ေကာင္မေလး ကလည္း သေဘာတူခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးဟာ အၾကီးဆံုးနဲ႕ အလွပဆံုး စက်င္ေက်ာက္ေတြကို ဖယ္ထားခဲ့ၿပီး က်န္တာေတြကို ေကာင္မေလးကို ေပးခဲ့တယ္။ ေကာင္မေလးကေတာ့ ကတိအတိုင္း သူ႕မရဲ႕ ခ်စ္သူကို ေပးခဲ့တယ္။ ထိုေန႕ညမွာ ေကာင္မေလးက ေအးခ်မ္းစြာ အိပ္စက္ႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ေကာင္ေလးကေတာ့ ေကာင္းစြာ အိပ္မေပ်ာ္ ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေကာင္မေလးဟာ သူ႕ရဲ႕ကြယ္ရာမွာ သူစက်င္ေက်ာက္ေတြ ဖယ္ခ်န္ထား ခဲ့သလိုသူ႕ေနာက္ကြယ္မွာလည္း ခ်စ္သူနဲ႕ေပ်ာ္ေနလိမ့္မလား ဆိုၿပီး ေတြးပူေနခဲ့လို႕ပါပဲ။ ဒီကစားပြဲက ရိုးရိုးေလးပါ။ မိမိတို႕ဟာ တစ္စံုတစ္ဦးေပၚမွာ ရာႏႈန္းၿပည့္ ေပးဆပ္ႏိုင္မႈ မရွိခဲ့ရင္ သူ႕ဘက္မွလည္း ရာႏႈန္းၿပည့္မိမိကို ယံုၾကည္မႈရႏိုင္ပါ့ မလားဆိုတာ အၿမဲသံသယ မကင္းႏိုင္ၾကပါဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႕လည္း ဘ၀မွာ အရာရာကို ရာႏႈန္းၿပည့္ သူတစ္ပါးေပၚမွာ ေပးဆပ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္စက္ ႏိုင္မွာေသခ်ာပါတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ စိတ္ကူးယဥ္၀ကၤဘာထဲ ခပ္ေထြေထြေလး လြင့္ရသလိုမ်ိဳးပဲ။ မူးလို႕ေကာင္းသလို ရူးလို႕လည္း ေကာင္းတယ္။ ေတြးလို႕ေကာင္းသလို ေဆြးလို႕လည္း ေကာင္းၿပန္တယ္။ ေကြ႕ေကာက္တတ္တဲ့ မာယာပါတဲ့ ၿမစ္တစ္ဆင္း လို႕ယူဆမိတယ္။ က်ဳပ္ကေတာ့ အခ်စ္ကို လြင့္ပါးတဲ့စိတ္နဲ႕ စိတ္လိႈင္းခတ္သံ ခပ္ပါးပါး တစ္ခါတစ္ခါ ဖတ္ၿဖစ္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလလည္း ကိုယ့္အေတြးနဲ႕ ကိုယ္ၿပန္ရွက္ေန တတ္တယ္။ အလိုက္ မေပးရတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို တိမ္ေတြလို၊ ေလေတြလို လြင့္...ေမ်ာ...စံစားရင္း စိတ္ကူးနဲ႕ပဲ ခပ္ၿမင့္ၿမင့္မွာ ၀ဲ၀ဲေလးလြင့္ ေနရတာစြန္တစ္ေကာင္လို ခံစားရတယ္။ အခ်စ္အတြက္ဆို အရည္မေပ်ာ္မွန္း သိပါရက္နဲ႕ ထိုင္ေစာင့္ ေနတတ္တယ္။ က်ဳပ္ရင္ဘတ္ၾကီးက ၿမစ္က်ိဳးအင္းလို ေကြ႕သည္တစ္လွည့္၊ ေကာက္သည္ တစ္လွည့္နဲ႕။ အခ်စ္ယွက္သြယ္ေနတဲ့ ညေနခင္းဟာ သိပ္လွခဲ့ဖူးတယ္။ ခံစားခ်က္ ခ်ိဳေနတဲ့အခ်ိန္ေလး အခ်စ္က ိုစားသံုးလိုက္ရတာ သိပ္တန္ဖိုးရွိတယ္။ မေတာ္တဆ လိပ္ၿပာတစ္ေကာင္ ပုခံုးေပၚလာနားခ်ိန္ဟာ လိပ္ၿပာေလး ခ်စ္တဲ့သစ္ပင္ အၿဖစ္ဂုဏ္ယူမိတယ္။ ပင္၀ါးရံုက ေလယူတိမ္း တတ္တယ္တဲ့။ က်ဳပ္စိတ္ကေတာ့ မေထာင္ခင္ ကတည္းက ညႊတ္ကြင္း မိေနသလိုမ်ိဳးပဲ။ တစ္ခါ တစ္ခါလည္း ခံစားခ်က္ေတြကို အစိမ္းလိုက္ ၿမိဳခ်မိလို႕ ပ်ိဳ႕ေတာင္ပ်ိဳ႕တယ္။

က်ဳပ္ကၾကယ္ေတြကို ခ်စ္တယ္။ ၾကယ္ေၾကြတာကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ဘူး။ အသဲကြဲတဲ့ညမွာ ၾကယ္ေၾကြတာဟာ ရင္၀လွံဆူးတာထက္ ပိုဆိုးတယ္။ အခ်စ္ဒဏ္ဆိုတာ ေသရြာပါပဲ။ လူေတြဟာ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာေတြကို ေလာဘၾကီးရင္း အရနည္းခဲ့ၾကတယ္။ လူေသရင္ အသုဘလို႕ နာမည္ေပးၿပီး ေသဆံုးၿခင္းအခမ္းအနား လုပ္ၾကတယ္။ အခ်စ္ဆံုးတဲ့ ရင္လူးပြဲက်ေတာ့ မစည္ကားပဲ ေၾကကြဲၾကရတယ္။ လူေတြက အခ်စ္သခင္ပဲ ၿဖစ္ခ်င္ ၾကတာပါ။ အခ်စ္ရဲ႕ ေက်းကၽြန္ၿဖစ္မွာေတာ့ ေၾကာက္ၾကတာ ခ်ည္းပါပဲ။ အခ်စ္က သစ္ပင္လို အခ်ိန္တန္ ရြက္ႏုေ၀ၿပီး အၿမစ္ေတြေဆြးသြားမ်ိဳး မွမဟုတ္တာ။ အခ်စ္ဆိုတာ " ခ်စ္တယ္ " လို႕အၾကိမ္ေပါင္း မ်ားစြာ ေအာ္ဟစ္ ေနရံုနဲ႕မၿပီးပါဘူး။ ရင္ဘတ္နဲ႕ရင္းတဲ့ အခ်စ္ဆိုတာ အနည္းနဲ႕အမ်ားေတာ့ ေအာင့္မွာပဲ။ သူ႕အရသာက နဲနဲေလာက္ေတာ့ သက္ေနလိမ့္မယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက Bankrupt ၿဖစ္မွာေၾကာက္ရင္း Sick of Love ကိုမလိုအပ္ပဲ ခံစားေနၾကရတယ္။ ဒီရာစုသစ္ မွာက အခ်စ္=အခ်စ္? ဒါမွမဟုတ္ အခ်စ္=ေငြေၾကး? ေဟာလိ၀ုဒ္မေၿပာပါနဲ႕ေလ။ က်ဳပ္တို႕ ေရႊၿပည္ၾကီးက တစ္ခ်ိဳ႕ဆို အခ်စ္ဆိုတာ သိန္းသံုးရာ့ ငါးဆယ္တန္ ဟန္းဖုန္း ( သူေၿပာတာပဲ ဟုတ္လားမဟုတ္လားေတာ့ မသိ ) ၀ယ္ေပးႏိုင္လို႕ အေဖအရြယ္ကို အခ်စ္စစ္လုပ္လို႕ ရႏိုင္တာပဲ။ ဒီလိုေၿမာင္းေပးႏိုင္ရင္ ေရလာတာမွ ခလုတ္ ေတာင္ထဖြင့္ စရာမလိုတဲ့ေခတ္ေလ။ ေယာင္းမၿမင္းစီးထြက္တာသာ စကားပံုရွိတာေလ။ ေယာကၡထီး ၿမင္းစီးထြက္တာက် ( Small ဆြဲၿခင္း ) ဘယ္သူသိတာမွတ္လို႕။ က်ဳပ္ငယ္ငယ္ကတည္းက ဟတ္ထိတဲ့ သီခ်င္းေလး ၾကားဖူးထားတယ္။ တို႕မိန္းမယူရင္ကြယ္ ရုပ္ရည္လည္း ေခ်ာရမယ္၊ ပိုက္ဆံလည္းေပါရမယ္...တဲ့။ ၿဖစ္ႏိုင္ရင္က်ဳပ္ရဲ႕ အခ်စ္စစ္ကို " ၀မရရ " ေလးဆီ CV Form ေပးခ်င္မိပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္ဟမ္ဘာဂါ ၿဖစ္မွာေတာ့ ေၾကာက္တယ္ဗ်။

ဒီေခတ္မွာ အခ်စ္ဆိုတာ ေဖ့ဘြတ္မွာ စံုတြဲဓါတ္ပံုတင္ဖို႕ အလန္းဇယားနဲ႕ လမ္းသလားၾကတာ မ်ိဳးမ်ားလား။ Love Anniversary ေန႕ေတြမွာ စံုတြဲပ်ိဳ ( ကေလးမယူၾကေသးသူမ်ား) တို႕ ေရသြားကူးၾက တဲ့ပံုေတြကအစ ေ၀ေ၀ဆာဆာ နဲ႕ပါပဲ။
" မမပိုလွလာတယ္.." ေကာ့္မက့္လိုက္ရံုနဲ႕ ေရးခ်င္ရက္ဂြင္၀င္ ဆိုသလိုပါပဲ။
"ဟုတ္တယ္ ေရကူး၀တ္စံုက နဲနဲမ်ားက်ပ္ေနသလားလို႕ US ကဘရားသားက ပို႕လိုက္တာေလ..." ဒီလို အတင္းကို မဆိုင္လည္း မယ္မယ္ရရေလး ၿပန္ေၿဖတတ္ၿပန္ေရာ။ က်ဳပ္နဲ႕မဆိုင္ေသာ္လည္း မေနႏိုင္တဲ့လက္က ေရးခ်င္ေနမိတယ္။ စာေရးခ်င္တဲ့သူေတြမ်ား စကားမ်ားထက္လူထက္ ေၾကာက္ဖို႕ ပိုေကာင္းတယ္။ ေဖ့ဘြတ္ ေ၀ါေပၚတက္ၿပီး အခ်စ္နဲ႕ ေမာင္ ႏွစ္ပါးသြားတဲ့ အခ်စ္မ်ိဳးက်ၿပန္ေတာ့ လူသိရွင္ၾကား ခ်စ္ၿပတာမ်ိဳးမ်ားလား။ Love is not public! မဟုတ္လားဗ်ာ။ လူေတြက Sex is not public. ေလာက္ပဲသိထား ၾကတာကိုး။ ဒီလိုသာ ေၾကာ္ၿငာေၾကးဆို သတင္းစာထဲ " မာယာမပါတဲ့ အခ်စ္ အလိုရွိသည္ " လို႕က်ဳပ္ထည့္ခ်င္မိပါရဲ႕။

က်ဳပ္ကေတာ့ က်ဳပ္ကိုပါးရိုက္ၿပီးမွ အေၿဖေပးမယ့္ ခ်စ္သူမ်ိဳးပဲ ေမွ်ာ္လင့္မိေတာ့တယ္။

ဖန္ေန၀န္း



2 comments:

Anonymous said...

ပါးရိုက္ၿပီးေၿပာမွလက္ခံမွာလားအကို? :)

Anonymous said...

သငယ္ခ်င္း နင့္လုပ္ကြက္ေတြကေတာ့ လန္ထြက္ေနတာပဲ.....အဟိ